Urlop należy się każdemu pracownikowi, zatrudnionemu według umowy o pracę – bez względu na to czy praca jest na pełen etat czy obejmuje tylko część etatu. Jednak ilość wolnych dni zależy od tego jak długo osoba jest zatrudniona. Innymi aspektami, które odgrywają dość ważną rolę są ukończone szkoły czy też staże.
Urlop jest płatną przerwą od pracy. Wolne dni opłacane są taką samą stawką, którą pracownik otrzymywałby, gdyby w tym czasie uczęszczał do pracy. Urlop przysługuje co roku, a ilość wolnych dni zwiększa się z przepracowanymi latami. Na pierwszy urlop, osoba z
Podczas pierwszego roku zatrudnienia urlop nabywa się z każdym miesiącem w wymiarze 1/12 urlopu. Co to dokładnie oznacza? Przyjmijmy, że ktoś zostaje przyjęty do swojej pierwsze pracy. Po przepracowaniu roku taka osoba dostaje 20 wolnych dni do dyspozycji.
Jeśli został przyjęty pierwszego stycznia, na to, po miesiącu może wziąć 1/12 urlopu z przysługujących mu 20 dni, czyli 1,6 dnia (2 dni w zaokrągleniu). Po pół roku pracy, przysługuje 6/12 urlopu czyli aż 10 dni. Takie proporcje są funkcjonalne w przypadku pierwszego roku zatrudnienia. Z kolejnymi latami, prawo do urlopu, otrzymuje się na początku roku kalendarzowego.
Jest to uwarunkowane kodeksem – art. 153 §1 Kodeksu pracy, pracownik podejmujący pracę po raz pierwszy, w roku kalendarzowym, w którym podjął pracę, uzyskuje prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy, w wymiarze 1/12 urlopu, przysługującego mu po przepracowanym roku. Jednocześnie stosownie do treści §2 powołanego przepisu, prawo do kolejnych urlopów wypoczynkowych pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym.
Jak policzyć w innych przypadkach to ile dni urlopu przysługuje po roku pracy?
Tak jak już zostało wspomniane, ilość dni zależy od przepracowanych lat, ukończonych wcześniej szkół oraz od etatu na jaki jest zatrudniona dana osoba. Kodeks pracy zaznacza wyraźnie, jakie szkoły, ile lat wliczają nam w okres zatrudnienia:
– zasadnicza/równorzędna szkoła zawodowa – nie więcej niż 3 lata;
– średnia szkoła zawodowa – nie więcej niż 5 lat;
– średnia szkoła zawodowa dla absolwentów zasadniczych/równorzędnych szkół zawodowych – 5 lat;
– średnia szkoła ogólnokształcąca – 4 lata;
– szkoła policealna – 6 lat;
– szkoła wyższa – 8 lat.
Należy pamiętać, że różne szkoły nie sumują się ze sobą. Oznacza to, że jeśli ktoś uczęszczał do szkoły ogólnokształcącej, a później udał się do szkoły wyższej, nie otrzymuje 12 lat wliczonych w okres zatrudnienia lecz 8 lat. Zawsze brana jest pod uwagę korzystniejsza, dla pracownika, opcja. Również osoby, które pracują i uczą się jednocześnie, nie mają sumowanych lat.
Do okresu zatrudnienia są jednak wliczane lata odbyte na innych stanowiskach pracy. Są one naliczane bez względu na to, jaka przerwa dzieli dane okresy zatrudnienia. Natomiast w przypadku zatrudnienia na dwa (lub więcej) etaty, wliczone zostaje poprzednie, niezakończone zatrudnienie w części, która przypada na czas przed zawiązaniem umowy na kolejne stanowisko pracy.
Przejdźmy teraz do opcji związanych z urlopem. Kodeks pracy ustanowił dwa warianty:
1) 20 dni urlopowych, jeśli osoba jest zatrudniona krócej niż 10 lat;
2) 26 dni urlopowych, jeśli osoba jest zatrudniona dłużej niż 10 lat.
Tak ustalona wersja dotyczy pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze godzin. A jak wygląda sprawa z pracownikami zatrudnionymi na niepełny wymiar? Osoba pracująca na pół etatu ma chronologicznie prawo do 10 lub 13 dni urlopu. Liczba również zależy od przepracowanych lat. Co istotne, pracownik, nie ma obowiązku rozliczania się z urlopu branego na żądanie. Takie dzień wolny przysługują aż cztery razy w roku!
Podsumowując – to ile dni urlopu przysługuje po roku pracy jest sprawą indywidualną, zależną od doświadczenia danego człowieka. Jedna pewne kwestie dotyczące udzielania urlopów są takie same.
Według kodeksu, część urlopu powinna wynosić nieprzerwanie 14 dni kalendarzowych. O tym jak rozdzielić pozostałe dni decyduje pracownik. Może wykorzystać wszystkie, przynależące mu dni, od razu.
Ilość urlopowych dni, w danym roku kalendarzowym, nie może przekroczyć zakresu jaki przysługuje pracownikowi. Wymiar urlopu jaki jest zapisany w kodeksie pracy, jest wymiarem minimalnym. Co to oznacza?
Pracownik, który ma staż pracy odpowiednio mniejszy niż 10 lat i co najmniej 10 letni, nie może mieć urlopu niższego niż nakazują to przepisy. Jednak według statusu, regulaminu pracy czy też indywidualnej umowy, pracodawca może przyznać większą ilość dni wolnych od pracy.
