Pora omówić dość specyficzną sytuację w życiu każdego człowieka jaką jest utrata pracy. To niekoniecznie negatywne wydarzenie w naszym życiu. Możemy pracę stracić ponieważ zostaniemy zwolnieni. Może tak się stać za naszym wypowiedzeniem lub za wypowiedzeniem pracodawcy. Rozwiązanie umowy może również być za porozumieniem stron. Również wynikiem utraty pracy może być upływ czasu na jaki była zawarta umowa oraz nieprzedłużenie jej dalej.

Warto również wspomnieć o dyscyplinarnym zwolnieniu pracownika najczęściej z powodu nieobecności lub ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych. Gdy złożymy wypowiedzenie w naszym miejscu pracy, obowiązuje nas okres wypowiedzenie – od dwóch tygodni do trzech miesięcy w zależności od rodzaju umowy jaka nas obowiązywała. Następnie dostajemy świadectwo pracy i możemy zadać sobie pytanie: ile dni na zarejestrowanie w urzędzie pracy ? Warto pamiętać o tym, że będąc zatrudnionym na umowę o pracę po zakończeniu świadczenia pracy mamy jeszcze przez 30 dni ważne ubezpieczenie zdrowotne.

W takim przypadku możemy odwlec rejestrację w urzędzie pracy. Jednakże zadajmy sobie pytanie ile dni na zarejestrowanie w urzędzie pracy w przypadku prawa do zasiłku ? Wtedy nie zwlekajmy z rejestracją ponieważ prawo do zasiłku mamy przyznane od dnia rejestracji a nie od dnia zakończenia pracy. Warto rozważyć to by nie być stratnym finansowo. Dodatkowo rejestracja w urzędzie pracy daje masę korzyści – wspominając już wcześniej ubezpieczenie zdrowotne oraz prawo do zasiłku.

Gdy zarejestrujemy się w urzędzie pracy możemy skorzystać z różnego rodzaju form wsparcia stosownie do potrzeb. Mogą to być oferty pracy z lokalnego rynku pracy. Pracodawcy szukają pracowników do prostych fizycznych prac ale także wykwalifikowanych specjalistów czy rzemieślników. Oferty pracy są różne: sprzątaczka, spawacz, roznosiciel ulotek, mechanik samochodowy, magazynier, kosmetyczka, fryzjer, psycholog, nauczyciel matematyki, dyrektor do spraw personalnych czy stolarz.

Można przebierać w ofertach. Nie bez powodu się mówi, że teraz jest rynek pracownika. Oprócz ofert pracy możemy również skorzystać z form wsparcia, które mają na celu podwyższenie naszych kwalifikacji lub nabycie doświadczenia. Ciekawą sprawą jest możliwość skorzystania ze szkolenia. Możemy skorzystać z oferty urzędu pracy – ze szkolenia grupowego lub sami znaleźć sobie szkolenie indywidualne.

Oczywiście szkolenie musi być zgodne z naszymi oczekiwaniami i predyspozycjami – nie może to być na przykład szkolenie z projektowania strachów na wróble czy gotowania wody mineralnej na kuchence gazowej. Inną ciekawą formą wsparcia może być staż, gdzie nabywamy nowe doświadczenie na stanowisku gdzie jeszcze nie pracowaliśmy. Również i tutaj możemy poszukać pracodawcy na własną rękę na lokalnym rynku pracy.

Jeżeli chcemy szybko się przebranżowić lub zmienić swoją sytuację zawodową i osobistą – wtedy nie zastanawiamy się: ile dni na zarejestrowanie w urzędzie pracy. Możemy skorzystać z jednorazowych środków na rozpoczęcie działalności gospodarczej czyli tak zwanej dotacji. Wtedy założenie własnego wymarzonego biznesu przy dość dużej pomocy finansowej ze strony urzędu pracy nie będzie stanowiło większego problemu.

Współczesny rynek pracy pokazuje, że ciągle na topie są wszelkiego rodzaju usługi: salon kosmetyczny, agencja poligraficzna – reklamowa, warsztat samochodowy, zakład krawiecki czy zwykły sklep spożywczy – to są najczęściej otwierane nowe firmy korzystające ze środków urzędu pracy. Można też skorzystać z usług doradcy zawodowego, który za pomocą testów zbada nasze predyspozycje i umiejętności oraz pokaże nam nasze bariery zawodowe. Taki specjalista może również ocenić i zmodyfikować nasze CV pod konkretne ogłoszenie pracodawcy.

Czy ktoś się jeszcze zastanawia: ile dni na zarejestrowanie w urzędzie pracy ? Oczywiście najlepszą sytuacją jest ta gdy brak pracy trwa dosłownie chwilę i jest etapem przejściowym między jedną pracą a drugą. Jednakże gdy dopiero rozglądamy się za czymś nowym i jesteśmy dopiero w fazie tworzenia naszego CV warto rozważyć rejestrację w urzędzie pracy.

To już nie jest skostniały budynek z niemiłymi paniami urzędniczkami twardo trzymającymi się przepisów i ustaw. Teraz każdy pracownik jest zorientowany na klienta – zależy mu by osoba bezrobotna uzyskała jak najlepsze wsparcie ze strony urzędu. Można to określić jako misję – stworzenie nowej osoby zaopatrzonej w dobrze skonstruowane CV, z nowymi umiejętnościami i kwalifikacjami, gotowego na współczesny rynek pracy.

Rodzimy rynek pracy bardzo się zmienił w ostatnim czasie. Patrząc na niego z szerszej perspektywy ostatnich trzech dekad, dostrzega się fundamentalne zmiany i ogromny krok naprzód. Sporo działo się jednak także na przestrzeni minionych kilkunastu miesięcy. Pracownicy zdecydowanie rzadziej zadają sobie pytanie umowa o pracę co to jest. Doskonale wiedzą, czym jest, ponieważ coraz częściej podpisują taki dokument. Co za tym idzie, otrzymują świadczenia, pełne składki i prawo do godziwego urlopu.

Jeszcze nie tak dawno tylko szczęśliwcy mogli się pochwalić tak stabilnym zatrudnieniem. Panowały bowiem czasy pracodawców. Dzisiaj rynek zdecydowanie bardziej ukierunkowany jest na pracownika. Co za tym idzie podwładni zyskali silniejszą pozycję negocjacyjną. Ich kompetencje są bardziej cenione, a w niejednej branży już teraz widać deficyt pracowników i silną potrzebę znalezienia fachowców na wczoraj.

Czy ten trend się utrzyma?

Trudno powiedzieć, choć analitycy przewidują, że potrwa jakiś czas. Na rynku od dawno dawało się odczuć braki kadrowe, szczególnie widoczne w przypadku specjalistów. Niestety taka wiedza nie szła w parze z większym zainteresowaniem kształceniem zawodowym i ścisłym. Obecnie trochę się w tej kwestii zmieniło, młodzi ludzie bardziej pragmatycznie podchodzą do wyboru ścieżki kształcenia oraz przyszłego zawodu. Jednak deficyty w niektórych obszarach gospodarki trwają.

W niejednym przedsiębiorstwie umowa o pracę co to jest wręczana jest na wstępie. Pracownicy wraz z nią mogą liczyć na premie, godziwe zarobki i szereg innych udogodnień. Mimo to wciąż nie ma chętnych. Obserwujący takie zjawisko z dystansem łapią się za głowę i zastawiają nad tym, jak możliwy był tak znaczny obrót sytuacji. Rynek pracy zmieniał się od zawsze, niemniej jednak współcześnie ulega wręcz ekspresowym modyfikacjom. Pracodawcy nie dają już umów o pracę z tak zwanej łaski. Nawet ci najbardziej ceniący popularne śmieciówki są zmuszeni od nich odchodzić. Zdają sobie bowiem sprawę, że w przeciwnym razie mogą stracić pracowników na rzecz konkurencji. A to poważny problem dla każdego szanującego się przedsiębiorstwa, planującego rozwój czy chociażby utrzymanie się na rynku.

Jeżeli umowa o pracę nie stanowi już problemu, a do tego zarobki wciąż wzrastają, to powinna maleć też emigracja zarobkowa polskich pracowników. Na tym polu także coś drgnęło, ale mimo wszystko w pewnych branżach nadal widoczny jest zagraniczny odpływ pracowników. Powodów jest co najmniej kilka. Na pewno nie jest nim umowa o pracę co to jest zatem? Otóż po pierwsze wynagrodzenie. Za taką samą pracę na Zachodzie otrzymuje się kilka razy więcej pieniędzy. Niektórzy Polacy nie muszą nawet emigrować na stałe. Wystarczy pokonać kilka kilometrów i przekroczyć granicę. Poza tym wyzwaniem, przed jakim w pewnym momencie stanie polski rynek pracy, będzie też zwiększony napływ pracowników ze Wschodu.

Póki co ratują oni sytuację gospodarczą, ponieważ jak wspomniano w Polsce brakuje rąk do pracy. Ich wynagrodzenia także są niższe, co z ulgą witają pracodawcy. Do tego wielu z nich może liczyć na dofinansowanie z tytułu zatrudnienia obcokrajowców. W przyszłości jednak polskie społeczeństwo może się oburzyć. A obecność zagranicznych pracowników stanie się istotnym problemem społecznym. Tak jak ma to miejsce w bogatych krajach zachodnich. Z jednej strony potrzebują one obcej siły roboczej, z drugiej mierzą się z niezadowoleniem własnych obywateli, zmęczonych i sfrustrowanych obecnością cudzoziemców. To, czy rzeczywiście zabierają oni pracę obywatelom danego kraju, jest dyskusją na zupełnie inną okazję.

W tym miejscu należy natomiast podkreślić, że sytuacja na polskim rynku pracy od dawna, jeżeli w ogóle, nie była tak dobra. Dostrzegają to osoby związane z niemal wszystkimi branżami. Wyższe zarobki przekładają się na większą konsumpcję, na czym bardzo korzysta gospodarka. Jednym z najlepszym wskaźników odwrócenia trendów jest wzrost liczby zawieranych umów o pracę. Stopniowo wypierają one tak zwane umowy śmieciowe. Z perspektywy przeciętnego obywatela i pracownika to nie lada zmiana. Przekłada się bowiem nie tylko na lepsze warunki zatrudnienia, ale także pewność zachowania pracy na dłużej.

Pracownicy wymagają od pracodawców więcej, sprzyja im bowiem aktualna sytuacja. Polska stała się silną, atrakcyjną gospodarką, która przyciąga kolejnych inwestorów. Oni także potrzebują pracowników. Pozostaje mieć nadzieję, że w najbliższym czasie znacząco przybędzie tych naprawdę wykwalifikowanych, znających się na swojej ,,robocie”.

Świadectwo pracy to podstawowy dokument potwierdzający okres zatrudnienia pracownika w danym zakładzie pracy. Wynika z niego w jakim okresie dany pracownik pracował, jakie zajmował stanowiska oraz potwierdza różnego rodzaju fakty wynikające ze stosunku pracy.

Wystawienie świadectwa pracy powinno, co do zasady, dokonać się w ostatnim dniu pracy, jednakże nie później niż w terminie 7 dni od zakończenia stosunku pracy. Pracownik może po otrzymaniu świadectwa pracy złożyć wniosek o jego sprostowanie, w przypadku gdy nie zgadza się z zawartymi w nim treściami. Pracodawca może uwzględnić wniosek pracownika. Jeżeli jednak tego nie uczyni, wówczas pracownik ma prawo wnieść powództwo do właściwego rejonowego sądu pracy o sprostowanie świadectwa pracy w sposób zgodny z jego oczekiwaniami. Oczywiście pracownik musi mieć dowody na potwierdzenie swoich żądań.
W świadectwie pracy umieszczane są podstawowe dane pracodawcy i dane identyfikacyjne pracownika, tj. jego imię i nazwisko, numer PESEL, datę urodzenia oraz imiona rodziców. Oprócz wskazania na jakich stanowiskach pracownik pracował, bądź wskazania rodzaju wykonywania pracy zwarte są tam dość istotne informacje, które mają wpływ na jego przyszłe stosunki pracy, bądź uprawnienia emerytalno-rentowe.

Przede wszystkim w świadectwie powinna być wskazany sposób rozwiązania umowy oraz podstawa prawna tego rozwiązania. Ponadto powinno wyszczególnić liczbę dni urlopu wypoczynkowego przysługującego na podstawie kodeksu pracy w danym roku kalendarzowym, które pracownik wykorzystał z wyszczególnieniem dni urlopu na tak zwane „żądanie”. Następnie pracodawca powinien wpisać okresy przebywania na urlopie bezpłatnym łącznie z podstawą prawną jego udzielenia. Ponadto należy określić okresy urlopów związanych z rodzicielstwem, w tym urlopu rodzicielskie i wychowawcze, z których pracownik korzystał.

W świadectwie pracy koniecznym jest wpisanie liczy dni, z które pracownik otrzymał wynagrodzenie za czas choroby, przewidziane w art. 92 kodeksu pracy. Wskazuje się również czy został zastosowany skrócony okres wypowiedzenia umowy o pracę na mocy art. 36 [1] kodeksu pracy oraz okresy odbywania czynnej służby wojskowej lub jej form zastępczych podczas pozostawania w stosunku pracy. Istotne jest również określenie czy pracownik wykorzystał zwolnienia od pracy na podstawie art. 188 kodeksu pracy oraz czy wykonywał pracę w szczególnych warunkach, bądź szczególnym charakterze wraz z okresem jej wykonywania. Konieczne jest również wyszczególnienie okresów nieskładkowych przypadających w okresie zatrudnienia, które będą uwzględniane przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty.

Powstaje w związku z tym pytanie, co to są okresy nieskładkowe w świadectwie pracy?

Najkrócej mówiąc są to wszystkie okresy, za które pracodawca jako płatnik składek nie odprowadzał ich do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Są to wszystkie okresy przebywania na zwolnieniu lekarskim (okresy pobierania wynagrodzenia za czas choroby lub zasiłku chorobowego), okresy przebywania na świadczeniu rehabilitacyjnym, okresy urlopów bezpłatnych, okresy przebywania na urlopach związanych z rodzicielstwem: urlop macierzyński, urlop rodzicielski i urlop wychowawczy. Te okresy nie są okresami składkowymi w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniach społecznych i nie będą uwzględniane w pełnej wysokości przy ustalaniu prawa do emerytury według starych zasad. Dodatkowo w świadectwie pracy należy wskazać, czy wynagrodzenie jest wolne od zajęć komorniczych oraz na żądanie pracownika wpisać wysokość wynagrodzenia oraz kursy i szkolenia, które pracownik ukończył podczas stosunku pracy.

Jak wynika z powyższego świadectwo pracy pomaga określić sytuację pracownika w następnym zakładzie pracy, do którego on trafi. Widać z niego jakie ktoś miał doświadczenie zawodowe, ile wykorzystał urlopu wypoczynkowego, a także w przypadku wniosku pracownika i informacji uzupełniających, jakie zdobył kwalifikacje. Inną ważną cechą świadectwa pracy jest udokumentowanie wszelkich kwestii związanych z uprawnieniami emerytalno-rentowymi. Co do zasady to właśnie świadectwo pracy potwierdza okres zatrudnienia i wszelkie okresy zasiłkowe oraz niezasiłkowe, co ma wpływ na wysokość przyszłej emerytury.

Podsumowując należy pamiętać o dużej roli świadectwa pracy w dokumentowaniu różnego rodzaju faktów wynikających z kariery zawodowej. Dlatego też przy kończeniu pracy u danego pracodawcy należy dokładnie sprawdzić wszelkie informacje w nim zawarte i zadbać aby były one zgodne ze stanem faktycznym. Jeżeli nie wówczas należy wnieść wniosek o sprostowanie.

Jednym z systemów czasu pracy, który może być zastosowany wobec pracownika w rozumieniu przepisów kodeksu pracy. Zadaniowy system czasu pracy definiują przepisy kodeksu pracy, a dokładnie artykuł 140, który brzmi: W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub organizacją albo miejscem wykonania pracy może być stosowany system zadaniowego czasu pracy.

Pracodawca, po porozumieniu z pracownikiem, ustala czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań, uwzględniając wymiar czasu pracy wynikający z norm określonych w art. 129. Często pada proste pytanie- co to jest zadaniowy czas pracy ? Jak widać z przywołanego przepisu lub definicji zadaniowego czasu pracy- ustawodawca nie doprecyzowuje jaki rodzaj pracy uzasadnia stosowanie tego systemu. Jedno natomiast jest pewne, wymiar czasu pracy pracownika zatrudnionego w zadaniowym czasie pracy nie może przekroczyć podstawowych norm czasu pracy, czyli osiem godzin na dobę, przeciętnie czterdziestu godzin w tygodniu, w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, w przyjętym okresie rozliczeniowym.

Jakie są korzyści ze stosowania zadaniowego czasu pracy. Korzyści są obopólne, bo zarazem dla pracodawcy, jak i pracownika. Pracodawca nie musi prowadzić ewidencji czasu pracy, w przypadku zatrudniania pracownika w tym systemie czasu pracy. Po prostu nie ewidencjonuje godzin pracy, ale musi ewidencjonować dni pracy, a także dni wolne od pracy. Ponadto nie ma konieczności ścisłej kontroli nad pracownikiem w przypadku zastosowania tego systemu czasu pracy, a co za tym idzie pracownik, ma o wiele większą swobodę w wykonywaniu swojej pracy, jest sobie, jak to się mówi potocznie, panem swojego czasu, samodzielne ustala harmonogram, czy rozkład czasu pracy, samodzielnie ustala ilość godzin pracy, ilość dni i samej pracy, którą wykona w określonym czasie.

System ten jest bardzo elastycznym systemem czasu pracy, a czas pracy mierzony jest wymiarem wykonanych zadań. W związku z powyższym sprecyzujmy jeszcze co to, jest zadaniowy czas pracy ?

W jaki sposób wprowadza się zadaniowy czas pracy ?

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na to, że system ten nie może być zastosowany do każdego rodzaju pracy i dla każdego pracownika np. w przypadku pracowników młodocianych, niedopuszczalne jest zatrudnianie w tym systemie czasu pracy, ze względu na konieczność ścisłej kontroli ich pracy i ewidencjonowania czasu pracy pracowników młodocianych. System ten wprowadza się w układzie zbiorowym pracy, regulaminie pracy lub obwieszczeniu, jeśli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy, system ten może dotyczyć pracownika indywidualnie, czyli konkretnego określonego pracownika lub grupy pracowników, a nawet z całego zakładu pracy.

W praktyce ciężko wyobrazić sobie sytuację, w której rodzaj wykonywanej przez pracowników pracy uzasadniałby stosowanie tego systemu dla wszystkich zatrudnionych w tym danym zakładzie pracy. System zadaniowego czasu pracy może być zastosowany w szczególnych przypadkach np. wówczas gdy ze względu na rodzaj wykonywanej pracy nie jest konieczne wykonywanie pracy w określonej porze dnia, podobnie jak w przypadku grafika komputerowego. System ten stosowany jest, wtedy gdy zapotrzebowanie na pracę uzależnione jest od zmiennych czynników, zwłaszcza zewnętrznych wtedy to pracownik sam ustala swój rozkład dnia pracy.

Podobnie jak to ma miejsce w przypadku pracy dozorcy. System zadaniowego czasu pracy stosowany jest także wtedy, gdy kontrola czasu pracy pracowników jest niemożliwa bądź utrudniona ze względu na miejsce wykonywania pracy, np. w przypadku akwizytora. System ten może być zastosowany również wtedy, gdy rodzaj wykonywanej pracy nie wymaga tego, aby praca była wykonywana o określonej porze- rozpoczynała i kończyła się o danej porze. Przykładem jest praca leśnika.

System ten można zastosować w przypadku pracy, w których wykonanie pracy zależy od zaangażowania pracownika, nie jest konieczna współpraca z innymi pracownikami, np. w przypadku pracy twórczej. System ten jest stosowany również, wtedy gdy nie ma konieczności ciągłego ścisłego prowadzenia kontroli czasu pracy pracownika przez pracodawcę.

Wymiar zadań pracownika zatrudnionego w zadaniowym systemie czasu pracy powinien być tak ustalony, żeby pracownik miał możliwość ich wykonania w ramach podstawowych norm czasu pracy, czyli przeciętnie w ciągu ośmiu godzin na dobę, czterdziestu godzin w tygodniu, przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy. To pracodawca ustala z pracownikiem czas niezbędny do wykonania realizacji powierzonych zadań. Jeśli pojawi się dodatkowa praca, ponad te ustalenia to mamy do czynienia z pracą nadliczbową, za którą należy się stosowna rekompensata. W zadaniowym systemie czasu pracy mogą wystąpić godziny nadliczbowe, jeżeli wynikają one ze szczególnych potrzeb pracodawcy.

Październik to czas, w którym rozpoczyna się rok akademicki. Choć proces rekrutacyjny zazwyczaj odbywa się w lipcu to jednak wiele
uczelni oferuje tzw. nabory dodatkowe. Polegają one na możliwości zapisania się na studia w późniejszym terminie, jednak tylko na kierunki, na których zostały jeszcze wolne miejsca. Decydując się na studiowanie jakiegokolwiek kierunku powinniśmy dokładnie dowiedzieć się z czym będziemy musieli zmierzyć się w przyszłości, gdy zdecydujemy się na jego wybór, na czym dokładnie będzie polegała nasza praca i przede wszystkim- gdzie jej szukać. Weźmy pod lupę kierunek praca socjalna.

Kim jest pracownik socjalny?

Jest to osoba gotowa do niesienia pomocy innym, osobom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej. Podczas tych studiów zdobywana jest wiedza z różnych dziedzin. Są to: psychologia, psychologia rozwojowa, socjologia, pedagogika, ekonomia a konkretniej jej zakres poświęcony pomocy społecznej i pracy socjalnej, kulturoznawstwo oraz umiejętności potrzebne do pracy z osobami borykającymi się z problemem wykluczenia społecznego spowodowanego biedą, bezrobociem, uzależnieniem, niepełnosprawnością, starością, samotnością, trudnym startem życiowym.

Zadaniem pracownika socjalnego jest pomoc w zapewnieniu takiej osobie godnych warunków życiowych oraz przeciwdziałanie rozszerzaniu się zjawisk, o których mowa wcześniej. Musi on zapewnić takie wsparcie, jakiego dana osoba potrzebuje, pobudzać aktywność swoich klientów w taki sposób, aby chcieli zmienić swoje życie kontaktować się ze specjalistami (lekarze, pielęgniarki, pedagodzy, psycholodzy, policjanci) stosownie do problemu, z którym klient nie potrafi sobie poradzić.

Kto może zostać zostać pracownikiem socjalnym? Od dnia 1.01.2014 r. profesję tę może wykonywać osoba, która ukończyła studia wyższe I stopnia (licencjackie) lub II stopnia (magisterskie) na kierunku praca socjalna oraz osoba, która ukończyła ten kierunek w pomaturalnym kolegium pracowników służb społecznych. Obecnie zaleca się osobom, które mają uprawnienia do bycia pracownika socjalnym i poważnie myślą o pracy w zawodzie ukończenie dodatkowych kursów bądź szkoleń dotyczących komunikacji interpersonalnej czy psychologii, co oczywiście zwiększa kwalifikacje zawodowe, pozwala lepiej odnaleźć się i poradzić sobie w pracy.

Należy również pamiętać o tym, że do każdego zawodu, w tym również do roli pracownika socjalnego potrzebne są pewne predyspozycje. Zalicza się do nich: empatię, otwartość na potrzeby i problemy innych, spokój, opanowanie, odpowiedzialność, uczciwość, dyskrecję, szacunek, wrażliwość, zrozumienie. Można zadać sobie pytanie: praca socjalna co po tym? Wariantów zatrudnienia jest wiele. Można próbować aplikować do różnych miejsc. Choć każda uczelnia, która ma w swojej ofercie ten kierunek informuje o miejscach, gdzie można podjąć pracę, pozwolę sobie je przytoczyć. Są to:

-ośrodki wsparcia
-ośrodki pomocy społecznej
-placówki opiekuńczo-wychowawcze-
-domy pomocy, społecznej
-szpitale
-zakłady karne
-ośrodki dla uchodźców
-powiatowe centra pomocy rodzinie
-instytucje dla narkomanów, alkoholików, bezdomnych
-regionalne ośrodki polityki społecznej
-praca z rodzinami zastępczymi
-jednostki organizacyjne do spraw zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu
-kluby integracji społecznej
-centra integracji społecznej
-organizacje pozarządowe
-placówki służby zdrowia

Jak widać jest z czego wybierać i każdy absolwent tego kierunku z pewnością znajdzie coś dla siebie. Na pewno pomocne w tym celu będą praktyki odbywane w trakcie studiów, na których studenci dowiedzą się
„od wewnątrz” na czym dokładnie będzie polegała ich praca i postanowią czy będą realizować się w tej dziedzinie czy poszukają czegoś innego. Nie jest to z całą pewnością łatwa praca, czasami niewdzięczna, ale to właśnie studia pokażą, czy praca w zawodzie pracownika socjalnego jest właśnie dla nich czy będą próbować swoich sił gdzie indziej, w innej dziedzinie.

Bycie pracownikiem socjalnym nie jest łatwe, choć oczywiście ma również pozytywne aspekty, jak np: poszerza horyzonty, umacnia w tym, że możemy zrobić dla kogoś coś dobrego, dać odrobinę siebie i swojego czasu. Dużo czasu spędza się w plenerze, spotyka ze swoimi klientami, rozmawia, przeprowadza wywiady środowiskowe. Należy pamiętać o tym, aby do każdego podchodzić ewentualnie, z szacunkiem, traktować go na równi ze sobą, wierzyć i przekonywać, że nie ma sytuacji bez wyjścia, jak również samemu nie tracić nadziei ani motywacji w pomocy komuś do wyjścia na prostą.

Codziennie człowiek boryka się z problemami. Zmiana pracy, podjęcie szkolenia lub studiów, przeprowadzka do innego miasta. W końcu przychodzi czas na człowieka i na zmiany w jego życiu, To jak w metaforze, gdzie człowiek stoi przed rwącą rzeką i waha się przed decyzją. W tym przypadku decyzja dotyczy zmiany pracy dotychczas wykonywanej. Są różne przyczyny tej a nie innej decyzji. Czasami nie pasuje nam przełożony, czyli szef i podległość panująca w miejscu pracy. Rozwiązaniem może być pomysł na swój własny biznes i założenie własnej działalności gospodarczej.

Samemu wtedy jesteśmy sobie szefem.

Warto wtedy zbadać temat dotacji przyznawanej osobie bezrobotnej w urzędzie pracy. Czasami problemem jest zbyt długie pozostawanie w jednym miejscu pracy. Rynek pracy jest bardzo dynamiczny. Jeżeli ktoś pracuje już kilka lat w tym samym miejscu robiąc codziennie to samo, możemy mieć do czynienia z wypaleniem zawodowym. Jest to dość poważny problem psychiczny rzutujący na całe życie człowieka. Zmiana pracy i środowiska jest wtedy nieunikniona. Można też wtedy się przekwalifikować Ale gdzie szukać nowej pracy ? Poza tym zastanówmy się: giełda pracy co to jest ? Bowiem ostatnio takie hasło jest na topie.

Warto zarejestrować się w urzędzie pracy w celu otrzymania zasiłku dla i ubezpieczenia zdrowotnego ale także by poznać możliwości jakie daje nam urząd pracy. Coraz częściej odchodzimy od stwierdzenia, że w urzędzie pracy można znaleźć ofertę pracy. Aktualnie urząd pracy to przede wszystkim rozwój człowieka. To możliwość stażu albo szkolenia zawodowego, nabycia doświadczenia i kwalifikacji oraz uzyskania środków na otwarcie własnego biznesu. Kurs obsługi wózka widłowego, spawacza, kierowcy ciężarówki lub autobusu to już nie problem. Również otrzymanie środków na rozpoczęcie działalności gospodarczej na swoje hobby nie będzie dużym problemem.

W końcu nasze domowe rękodzieło będzie dochodowym biznesem, Działalność urzędu pracy to także giełdy pracy. To małe spotkania, najczęściej kilkunastoosobowe, organizowane przez potencjalnych pracodawców. Czyli gdy spytają nas o na przykład: giełda pracy co to jest, będziemy wiedzieć już o co chodzi. Na takich spotkaniach możemy zaprezentować swoją osobę jako przyszłego pracownika, pokazać swoje umiejętności, kwalifikacje i doświadczenie oraz porozmawiać o warunkach pracy bezpośrednio z osobą zajmującą się sprawami kadrowymi w firmie. Na pewno takie giełdy pracy to spore ułatwienie i oszczędność czasu zarówno dla osoby poszukującej pracy jak i dla pracodawcy. Nie zrażajmy się gdy nie wypali nam pierwsze spotkanie. Takie giełdy pracy to przede wszystkim możliwość zorientowania się o co najczęściej pytają pracodawcy, jakie stawiają wymagania i jakie możliwości rozwoju oferują.

Dzięki takim spotkaniom możemy nauczyć się jak wybrnąć z trudnej sytuacji lub pytania na rozmowie kwalifikacyjnej i jak zaprezentować swoją osobę w jak najlepszym świetle. Warto też wspomnieć, że nie powinniśmy się martwić naszym CV – czy jest słabe, źle skonstruowane czy nieczytelne. W urzędzie pracy są osoby, które chętnie pomogą nam – zerkną na nasze CV i podpowiedzą jak uczynić je bardziej atrakcyjnym dla pracodawcy. Również w Internecie znajdziemy masę wiadomości i porad na temat szukania pracy, CV, rozmów kwalifikacyjnych oraz gotowych szablonów, które pozwolą nam uczynić nasze CV porządnym dokumentem reklamującym naszą wiedzę i kwalifikacje oraz doświadczenie.

Niektóre firmy życzą sobie nadal listu motywacyjnego. Część prawodawców czasami odchodzi od tego wymagania. Również w urzędzie pracy, pracownik z odpowiedniego działu sprawdzi stworzony przez nas nasz list motywacyjny i zauważy błędy lub nieścisłości. Identycznie w Internecie znajdziemy informacje: jakie ważne rzeczy umieścić w liście motywacyjnym i co najważniejsze: jak pisać, żeby zaciekawić pracodawcę by zaproponował nam rozmowę kwalifikacyjną. Dobre CV i ciekawy list motywacyjny to podstawa osoby poszukującej pracy. Wtedy żadne spotkanie z pracodawcą czy giełda pracy nam nie straszna.

Aktualnie tendencja poszukiwania pracy się zmieniła. Teraz jest rynek pracownika – zorientowanego na pracę i znającego swoją wartość i umiejętności. Można szybko znaleźć pracę ale ważne, żeby była to praca satysfakcjonująca i przynosząca dobre pieniądze i satysfakcję. Myślę, że już wiemy jak odpowiedzieć na pytanie: giełda pracy co to jest. Wracając do naszej metafory. Wejdźmy do tej rzeki, nie bójmy się rwącego nurtu. Być może nowa, ciekawa praca czai się już za najbliższym zakrętem.

Kiedy podpisujemy umowę o pracę, z reguły mamy bardzo jasno określone to, ile godzin w miesiącu powinniśmy przepracować. Może się jednak okazać, że podejmiemy pracę w firmie, w której obowiązuje nienormowany czas pracy. Co oznacza nienormowany czas pracy i czy należy się go przysłowiowo bać? W dużej mierze, nienormowany czas pracy nie jest czymś, czego moglibyśmy się obawiać. Należy jednak wiedzieć, co dokładnie wiąże się z tym, że wykonujemy pracę w nienormowanym czasie pracy. Poniższy artykuł, z całą pewnością przybliży państwu tę kwestię.

Nienormowany czas pracy to nie to samo co nadgodziny

Musimy sobie na wstępie jedną rzecz wyjaśnić. Bardzo wiele osób myli pojęcie, którym jest nienormowany czas pracy z innym pojęciem – nadgodzinami. nierzadko też wydaje nam się, że nienormowany czas pracy to dokładnie to samo co nadgodziny. Tymczasem jest zupełnie inaczej. Nadgodziny, to czas pracy powyżej określonych norm w kodeksie pracy. Przyjmuje się, że tygodniowo pracownik może przepracować nie więcej niż 40 godzin, co w skali miesiąca daje nam godzin 160. To praca w pełnym wymiarze godzin, czyli na pełny etat. W przypadku jednak, kiedy mowa o nienormowanym czasie pracy, mamy do czynienia np. z różnymi godzinami w których zaczynamy lub kończymy naszą pracę. Może się bowiem okazać, że jednego dnia, zaczynamy pracę w poniedziałek o 8, zaś kończymy ją o 16, zaś we wtorek, zaczynamy pracę o 12 a kończymy o 17. Nie jest też nigdzie powiedziane, że nienormowany czas pracy wymaga na nas tego, abyśmy spędzili w pracy pełne 8 godzin. Pracodawca ma jednak obowiązek w taki sposób ustalić nam grafik, aby przerwa pomiędzy jednym dniem pracy a drugim, wynosiła minimum 11 godzin. Jak to się przedstawia w praktyce?

Załóżmy, że Jan Kowalski w poniedziałek zaczyna pracę o 10 i kończy ją o 18. Nie może być w tym przypadku sytuacji, że we wtorek, Jan Kowalski będzie musiał stawić się w pracy o godzinie 4 rano. Nie zostanie wówczas zachowany odstęp 11 godzin pomiędzy jedną zmianą a drugą. Najwcześniej Jan Kowalski, w przypadku gdy w poniedziałek skończył pracę o 18, może przyjść do pracy we wtorek o godzinie 5. Wówczas zostanie zachowany regulaminowy odstęp pomiędzy jednym dniem pracy a drugim.

Czy nienormowany czas pracy to też praca w weekendy?

Największym minusem, jeśli chodzi o nienormowany czas pracy jest to, że możemy pracować w weekendy. Faktem jest, że te 40 godzin w tygodniu, w przypadku kiedy pracujemy w pełnym wymiarze godzin, musi zostać wyrobione. Jeśli zatem nie uda nam się ich wyrobić od poniedziałku do piątku, może zajść konieczność pracy w weekend. Wszystko jednak tak naprawdę zależy od tego, jak przedstawiają się nasze indywidualne ustalenia z pracodawcą. Kodeks pracy jasno mówi, że 8 godzin to uśredniony czas pracy w ciągu jednego dnia. Jeśli jednak zależy nam na tym, aby mieć wolny weekend, możemy brakujące nam godziny nadrobić w tygodniu. Jak to wygląda w praktyce?

Jan Kowalski od poniedziałku do piątku wyrobił 36 godzin pracy, co oznacza, że zostały mu jeszcze 4 godziny do ustawowych 40 w ciągu tygodnia. Może je uzupełnić na dwa sposoby: albo przyjść do pracy w weekend – np. na dwie godziny w sobotę i dwie godziny w niedzielę lub na 4 godziny w jeden z wybranych przez siebie dni. Może on też – wiedząc, ze w danym tygodniu nie wyrobił odpowiedniej ilości godzin pracy – w następnym tygodniu je uzupełnić, zostając w pracy dłużej np po 30 minut przez 4 dni. Czas pracy nie zostanie przekroczony, nie będą to też nadgodziny. W przypadku, kiedy mówimy o nienormowanym czasie pracy, takie sytuacje mogą się zdarzyć.

Jak pracodawcy nadużywają pojęcia nienormowany czas pracy?

Zdarza się jednak, że pracodawca celowo myli pojęcie nienormowanego czasu pracy z nadgodzinami. To bardzo krzywdzące dla pracownika. Musimy zatem znać swoje prawa. Pracodawca pod żadnym pozorem nie może rozkazać nam zostać dłużej w pracy, jeśli wyrobiliśmy tygodniową normę godzinową. Może nas o to poprosić, przy założeniu, że za nadgodziny – bo nadwyżka godzin pracy w tygodniu to nadgodziny – zostanie nam zapłacone. Z reguły tak to się odbywa – pracodawca wynagradza pracownikowi nadgodziny albo płacąc mu więcej, albo – w dniach wolnych. Przyjmuje się, że jedna godzina więcej pracy w ciągu tygodnia, to jedna godzina mniej pracy w ciągu następnego. Działając w ten sposób, jeśli uda nam się uzbierać przykładowo 16 nadgodzin, przysługują nam 2 dni wolne od pracy, lub ekwiwalent finansowy naszych dwóch, ośmiogodzinnych dni pracy. To, jak ta kwestia zostanie rozwiązana przez pracodawcę – jest bardzo indywidualne.

Do stażu pracy, od którego uzależniony jest wymiar urlopu wypoczynkowego, zaliczamy wszystkie poprzednio zakończone okresy zatrudnienia, bez względu na sposób ustania stosunku pracy, czyli na podstawie świadectw pracy przedłożonych nam przez pracownika, do stażu pracy zaliczymy wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia. Często wśród pracowników pada pytanie, co zalicza się do stażu pracy? Nawet jeśli w niezbyt chlubny sposób nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy- wszystkie okresy do stażu pracy zaliczamy. Może się również zdarzyć taka sytuacja, że zatrudnimy pracownika, który równolegle jest zatrudniony w innym zakładzie pracy i nie ma świadectwa pracy, tylko np. przyniesie nam zaświadczenie, potwierdzające, że równolegle zatrudniony jest w firmie X.

W takiej sytuacji w przypadku jednoczesnego pozostawania w dwóch lub więcej stosunkach pracy przez pracownika, do stażu pracy, od którego uzależniony jest wymiar urlopu, zaliczymy okresy zatrudnienia, przypadające przed dniem zatrudnienia w naszym zakładzie pracy. Wyobraźmy sobie sytuację, że zatrudniamy w naszej firmie pracownika, który od 17 maja 2016 roku pracuje u innego pracodawcy. Do nas przychodzi do pracy pierwszego listopada, nie zakończywszy wcześniej poprzedniego stosunku pracy. Wówczas do stażu pracy, od którego uzależniony jest wymiar urlopu, zaliczymy okres zatrudnienia u tamtego pracodawcy przypadający do przedednia zatrudnienia w naszej firmie, czyli od 17 maja 2016 roku do 31 października 2017 roku. Natomiast już od pierwszego listopada, ten zegar dotyczący stażu pracy będzie bił w naszej firmie.

Do stażu pracy, od którego uzależniony jest wymiar urlopu, zaliczamy również okresy, za które pracownik zachowuje prawo do odszkodowania z tytułu skróconego okresu wypowiedzenia. Jeśli w tym czasie pracownik nie podjął zatrudnienia u danego pracodawcy. Już wyjaśniam- może się zdarzyć taka sytuacja, że zatrudnimy pracownika, który od poprzedniego pracodawcy odszedł poprzez rozwiązanie umowy z zastosowaniem skróconego okresu wypowiedzenia. Jeżeli pracownik w trakcie skróconego okresu wypowiedzenia, o którym bardzo szczegółowo powiemy w module dotyczącym rozwiązania stosunku pracy, nie podjął zatrudnienia u innego pracodawcy to tą informację mamy na świadectwie pracy.

Jeżeli nie będziemy mieli dokumentu, który potwierdzi nam zatrudnienie w równoległym okresie, wtedy cały taki okres, za który pracownikowi wypłacono odszkodowanie z tytułu skróconego okresu wypowiedzenia- zaliczymy do stażu pracy. Do stażu pracy, od którego uzależniony jest wymiar urlopu wypoczynkowego, zaliczymy również okresy, za które pracownikowi przyznano odszkodowanie z tytułu przywrócenia do pracy. Do stażu pracy zaliczymy okresy urlopu wychowawczego- takiej nieaktywności zawodowej, okresy urlopu bezpłatnego, którego udzielono pracownikowi w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy przez okres ustalony w porozumieniu zawartym pomiędzy tymi pracodawcami. Wszystko wydaje się proste, gdy wiemy, co zalicza się do stażu pracy. Do stażu pracy na podstawie zaświadczenia wystawionego przez urząd pracy zaliczymy również okresy pobierania zasiłków i stypendiów dla bezrobotnych.

Do stażu pracy zaliczymy też okresy służby wojskowej, zarówno zasadniczej, jak i zawodowej oraz nadterminowej służby wojskowej. Ponadto do stażu pracy zaliczymy również okresy służby w policji, straży pożarnej, straży granicznej na podstawie świadectwa służby, które zostanie przedłożone przez byłego funkcjonariusza. Do stażu pracy, od którego uzależniony jest wymiar urlopu, zaliczymy również okresy prowadzenia indywidualnego gospodarstwa rolnego, lub pracy w gospodarstwie rolnym na podstawie artykułu pierwszego ustawy z dnia 1 lipca 1999 roku.

Natomiast zaliczenia do stażu pracy okresu prowadzenia indywidualnego gospodarstwa rolnego lub pracy w gospodarstwie rolnym dokonamy na podstawie zaświadczenia wystawionego przez właściwy urząd gminy. W związku z tym, co zalicza się do stażu pracy, oprócz wymienionych wariantów. Do stażu pracy zaliczymy również inne okresy, jeżeli w myśl ogólnie obowiązujących przepisów podlegają one zaliczeniu do stażu, od którego uzależnione są uprawnienia pracownicze.

Specjalnie pozostawiam ten katalog otwarty, ponieważ prawo pracy jest taką specyficzną częścią prawa pracy, która pewne rozwiązania czerpie z innych ustaw i rozporządzeń, więc może się zdarzyć sytuacja, że przyjdzie pracownik i powie, że ma jakieś dodatkowe uprawnienie, więc zanim powiemy, że pracownikowi to uprawnienie nie przysługuje, ponieważ nigdy o tym nie słyszeliśmy, to najlepiej zawsze poprosić pracownika o podstawę.

Zatrudnienie w miejscu pracy osoby niepełnosprawnej kojarzyć się może z pewnymi problemami. Często uważa się takie osoby za takie, które nie podołają na stanowisku na jakie kandydują. Ich uszczerbek na zdrowiu sprawia, że postrzegane są jako pracownicy drugiej kategorii, którzy nadają się głównie do ochrony mienia czy sprzątania. O ile żadna praca nie hańbi i każdą pracę należy szanować to należy przy tym pamiętać, że osoby takie też potrafią być ambitne. Tym czasem pracodawcy często są niewyedukowani pod względem zatrudniania osób niepełnosprawnych.

Nie zdają oni sobie często sprawy z profitów jakie mogą odzyskać zatrudniając taką osobę. Niestety Ci wyedukowani w tym zakresie nie kierują się dobrem osób z dysfunkcjami a jedynie własnym interesem finansowym, chcąc przyoszczędzić na kosztach zatrudnienia. Zanim jednak odpowiem na pytanie: „całkowicie niezdolny do pracy jaki to stopień”, wymienię jakie są w ogóle grupy niepełnosprawności. Grupa trzecia to osoby z ograniczonym poziomem niepełnosprawności, Tej grupy nie przyznaje się na stałe. Potrzebne zatem są kontrole lekarskie oraz komisje ZUS, które weryfikują czy stan takiej osoby uległ zmianie, Są to osoby rokujące na wyzdrowienie, Druga grupa, to osoby o wyższym uszczerbku na zdrowiu, uznawane jeszcze za zdolne do pracy. Mogą to być osoby z różnymi schorzeniami jednak są one w stanie funkcjonować samodzielnie.

Pierwsza grupa niepełnosprawności odnosi się do osób, które nie rokują na wyzdrowienie. Prawa do pierwszej gruby będą raczej przyznawane na stałe. Nie należy jednak mylić tego z prawami do renty socjalnej. W tej sprawie komisja orzeka osobno. Są to osoby całkowicie niezdolne do samodzielnej pracy oraz samodzielnej egzystencji. Tak to wygląda przynajmniej w literze prawa. Nie zmienia to jednak faktu, że osoby o tej grupie pracują. Umożliwiają im to nie rzadko projekty z zakresu aktywizacji zawodowej współfinansowane ze środków unijnych czy Urzędu Pracy oraz dofinansowania z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Dzięki projektom współtworzonym przez pracodawców, firmy przyjmujące na staż oraz wymienione instytucje, osoby takie mogą walczyć ze zepchnięciem siebie na margines. Nie należy zapominać, że to właśnie te osoby są najbardziej zagrożone społecznym wykluczeniem mimo, że posiadają szczerą chęć do pracy. W chwili obecnej istnieje na terenie Polski wiele projektów, które pomagają w zatrudnieniu, podnoszeniu kwalifikacji zawodowych, nabywaniu umiejętności twardych oraz miękkich, Wdraża się tutaj systemy szkoleń przygotowujące kandydata na dane stanowisko lub staż. Zakres takiej edukacji obejmuje warsztaty aktywizacji zawodowej prowadzonych przez trenerów personalnych, pomagających określić jasno cele kandydata.

Ponadto przyszły niepełnosprawny pracownik może liczyć na kursy komputerowe, kadrowo-płacowe oraz wiele, wiele innych w zależności od preferowanej ścieżki kariery uzgodnionej zdo radcą zawodowym. Innym sposobem aktywizacji takich osób jest również wsparcie ich samozatrudnienia. Istnieją projekty PFRON oraz projekty z Urzędu Pracy, gdzie kandydat może ubiegać się o dotację, która co do założenia tego terminu jest bezzwrotna po spełnieniu określonych warunków. Do otrzymania takiej pomocy należy najpierw znaleźć branżę, w której chcieli byśmy działać, stworzyć biznes plan oraz uzasadnić ekonomiczną potrzebę funkcjonowania naszej działalności w danym regionie. Beneficjenci, a zatem prywatne organizacje otrzymują środki, które zostały rozdysponowane na łamach przetargu. Beneficjenci Ci w zależności od zasad danego projektu udzielają wsparcia prawnego oraz księgowego.

Osoba biorąca udział w takim projekcie nie jest zatem pozostawiona sama sobie a jest wręcz prowadzona za rękę, krok po kroku przez kolejne etapy wdrażania nowej działalności. W ów czas taka osoba musi prowadzić swoją działalność przez wymagany okres, który jest okresem minimalnym. Po tym czasie wszystkie dobra zakupione w ramach dotacji stają się de facto własnością uczestnika projektu. Może to być oczywiście auto przystosowane do potrzeb osoby z niepełnosprawnością narządów ruchu, oprogramowanie dla osób słabowidzących oraz szeroko pojęte wyposażenie biurowe.
Dowolność jest tutaj ogromna. Musi być jednak ona adekwatna do zapotrzebowań wynikających z charakteru funkcjonowania firmy. Najważniejszą zasadą jest jednak tutaj by dotacja została przeznaczona na tzw. środki trwałe. Nie mogą to być zatem dodatkowe kursy i szkolenia a jedynie wszystko co prezentuje się w formie materialnej.