Praca, dla większości ludzi stanowi przykrą konieczność. Aby zarobić na swoje utrzymanie, aby móc realizować swoje potrzeby, trzeba pracować. Jest to konieczność, z którą trzeba się pogodzić. Owszem są osoby, które mają komfortową sytuację i nie muszą pracować Są też osoby, dla których praca stanowi realizację ich pasji.
Te osoby moim zdaniem są najszczęśliwsze, bo nie ma nic lepszego, niż zajmować się czymś, czego nie traktuje się w kategoriach pracy. Zarabianie na czymś co jest przyjemnością, pasją jest najprzyjemniejsze. Tak jest, na przykład, z osobami, które pracują w bazach nurkowych na całym świecie. Owszem jest to zadanie odpowiedzialne, bo ma się pod opieką osoby początkujące, rozpoczynające swoja przygodę z nurkowaniem, ale to nadal jest ich pasja.
Są osoby, które przepracowały długie lata w biurowcach, w wielkich korporacjach, które cały swój czas i energię poświęcały na pracę, która je męczyła i nie dawała żadnej satysfakcji. Owszem dawała pieniądze, które początkowo wydawały się tak duże, że warte poświecenia wszystkiego. Jednak po kolejnych latach, podczas których poza krótkim, przerywanym licznymi telefonami, urlopem ich całym życiem stała się ta praca.
Zabierając czas na znajomych, na pasje i przyjemności.
Z czasem nie mieli nawet możliwości wydawania zarobionych pieniędzy. I po pewnym czasie pękało w nich coś i wyjeżdżali. Sporo takich osób można spotkać we wspomnianych bazach nurkowych na całym świecie. Inny przypadek można znaleźć w wydanej niedawno książce Tomka Michniewicza. Zabrał on przyjaciela, typowego szczura korporacyjnego na wypad do dżungli w Azji. Okazało się, że był to ten moment po którym przyjaciel już nigdy nie wrócił do swojej korporacji, wybierając życie swobodne.
Jednak nie każdy ma taką możliwość, nie każdy ma w sobie tyle odwagi, by rzucić wszytko i poszukać pracy marzeń. Często takie osoby pracują i po kilku latach są już bez przekonania do ego co robią, i bez zapału. Zmęczone i zniechęcone. Wtedy, jest ten moment, by ich szef, manager, czy inna osoba, która kieruje ich pracą, zastanowiła się co motywuje ludzi do pracy.
Co motywuje ludzi do pracy
Oczywiście, dla każdego ta motywacja jest inna, i to właśnie rola osoby, która zarządza, aby potrafiła znaleźć motywatory dla każdego pracownika. Cokolwiek by nie powiedzieć, wynagrodzenie jest chyba największym motywatorem. Poszukując pracy staramy się znaleźć taką, w której uważamy, że uda nam się zrealizować, może nawet rozwinąć swoje umiejętności.
Jednak wynagrodzenie jest tym elementem, który zawsze przykuwa naszą największą uwagę. Stara prawda mówi, że pracujemy dla pieniędzy. Początkowo zaproponowane, lub wynegocjowane wynagrodzenie wystarcza, ale z czasem wymagania rosną. Wykonując coraz to bardziej skomplikowane zadania chcemy też, aby było to odpowiednio wynagrodzone. Bardzo dobrze, jeżeli nasze wynagrodzenie stale wzrasta.
Wówczas jest przeświadczenie, że jesteśmy odpowiednio nagradzani. Jednak wystarczy, jak obecnie w całej sferze budżetowej, że na parę lat wyplata pozostanie zamrożona, a poczujemy niedosyt. W takiej sytuacji, dobry manager powinien dostrzec to, i w miarę możliwości wynagradzać szczególne zaangażowanie dodatkowymi nagrodami.
Może nie jest to w pełni dla pracownika satysfakcjonujące, ale daje mu przynajmniej przeświadczenie, że ktoś dostrzega jego starania. Daje też nadzieję, że może w końcu skończą się gorsze dni i pojawią się podwyżki. Jest to motywacja, której każdy pracownik potrzebuje.
Poza finansowymi potrzebami, każdy podejmując się pracy zawodowej, liczy na rozwój zawodowy. Po pierwszym okresie, gdy pracownik poznaje specyfikę firmy, gdy rozwija się i zdobywa niezbędną wiedzę, pojawiają się myśli o awansie.
Nie każdy może awansować, jednak budując strategię motywacyjną, sprawny zarządzający powinien stworzyć przejrzysty system awansu. System, z którego wynikałoby jasno,że jeśli spełnię określone wymogi, jeśli przepracuję na danym stanowisku odpowiednio długo, to mam szansę na awans.
Nie ma dla pracownika bardziej zniechęcającej sytuacji, niż taka, gdy widzi jak awansują młodsi, mniej zdolni zajmują wyższe stanowiska.
Zastawiając się nad kwestią co motywuje ludzi do pracy, niemożna pominąć najbanalniejszej , ale też bardzo istotnej sprawy. Zwykła pochwała. Może się wydawać, że to nikogo nie wzruszy, że pracownik liczy tylko na konkretne docenienie.
Nic bardziej błędnego. Bardzo często otwarta rozmowa, uczciwe postawienie sprawy, czy proste „dziękuje” jest bardziej motywujące dla pracownika, niż kluczenie, czy składanie obietnic bez pokrycia.
Jednak jak już wspomniałem, klucz do sprawnego i efektywnego motywowania pracowników musi być dobrany indywidualnie. A tym samym zarządzający musi znać swoich ludzi dobrze.
