Jednym z systemów czasu pracy, który może być zastosowany wobec pracownika w rozumieniu przepisów kodeksu pracy. Zadaniowy system czasu pracy definiują przepisy kodeksu pracy, a dokładnie artykuł 140, który brzmi: W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub organizacją albo miejscem wykonania pracy może być stosowany system zadaniowego czasu pracy.
Pracodawca, po porozumieniu z pracownikiem, ustala czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań, uwzględniając wymiar czasu pracy wynikający z norm określonych w art. 129. Często pada proste pytanie- co to jest zadaniowy czas pracy ? Jak widać z przywołanego przepisu lub definicji zadaniowego czasu pracy- ustawodawca nie doprecyzowuje jaki rodzaj pracy uzasadnia stosowanie tego systemu. Jedno natomiast jest pewne, wymiar czasu pracy pracownika zatrudnionego w zadaniowym czasie pracy nie może przekroczyć podstawowych norm czasu pracy, czyli osiem godzin na dobę, przeciętnie czterdziestu godzin w tygodniu, w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, w przyjętym okresie rozliczeniowym.
Jakie są korzyści ze stosowania zadaniowego czasu pracy. Korzyści są obopólne, bo zarazem dla pracodawcy, jak i pracownika. Pracodawca nie musi prowadzić ewidencji czasu pracy, w przypadku zatrudniania pracownika w tym systemie czasu pracy. Po prostu nie ewidencjonuje godzin pracy, ale musi ewidencjonować dni pracy, a także dni wolne od pracy. Ponadto nie ma konieczności ścisłej kontroli nad pracownikiem w przypadku zastosowania tego systemu czasu pracy, a co za tym idzie pracownik, ma o wiele większą swobodę w wykonywaniu swojej pracy, jest sobie, jak to się mówi potocznie, panem swojego czasu, samodzielne ustala harmonogram, czy rozkład czasu pracy, samodzielnie ustala ilość godzin pracy, ilość dni i samej pracy, którą wykona w określonym czasie.
System ten jest bardzo elastycznym systemem czasu pracy, a czas pracy mierzony jest wymiarem wykonanych zadań. W związku z powyższym sprecyzujmy jeszcze co to, jest zadaniowy czas pracy ?
W jaki sposób wprowadza się zadaniowy czas pracy ?
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na to, że system ten nie może być zastosowany do każdego rodzaju pracy i dla każdego pracownika np. w przypadku pracowników młodocianych, niedopuszczalne jest zatrudnianie w tym systemie czasu pracy, ze względu na konieczność ścisłej kontroli ich pracy i ewidencjonowania czasu pracy pracowników młodocianych. System ten wprowadza się w układzie zbiorowym pracy, regulaminie pracy lub obwieszczeniu, jeśli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy, system ten może dotyczyć pracownika indywidualnie, czyli konkretnego określonego pracownika lub grupy pracowników, a nawet z całego zakładu pracy.
W praktyce ciężko wyobrazić sobie sytuację, w której rodzaj wykonywanej przez pracowników pracy uzasadniałby stosowanie tego systemu dla wszystkich zatrudnionych w tym danym zakładzie pracy. System zadaniowego czasu pracy może być zastosowany w szczególnych przypadkach np. wówczas gdy ze względu na rodzaj wykonywanej pracy nie jest konieczne wykonywanie pracy w określonej porze dnia, podobnie jak w przypadku grafika komputerowego. System ten stosowany jest, wtedy gdy zapotrzebowanie na pracę uzależnione jest od zmiennych czynników, zwłaszcza zewnętrznych wtedy to pracownik sam ustala swój rozkład dnia pracy.
Podobnie jak to ma miejsce w przypadku pracy dozorcy. System zadaniowego czasu pracy stosowany jest także wtedy, gdy kontrola czasu pracy pracowników jest niemożliwa bądź utrudniona ze względu na miejsce wykonywania pracy, np. w przypadku akwizytora. System ten może być zastosowany również wtedy, gdy rodzaj wykonywanej pracy nie wymaga tego, aby praca była wykonywana o określonej porze- rozpoczynała i kończyła się o danej porze. Przykładem jest praca leśnika.
System ten można zastosować w przypadku pracy, w których wykonanie pracy zależy od zaangażowania pracownika, nie jest konieczna współpraca z innymi pracownikami, np. w przypadku pracy twórczej. System ten jest stosowany również, wtedy gdy nie ma konieczności ciągłego ścisłego prowadzenia kontroli czasu pracy pracownika przez pracodawcę.
Wymiar zadań pracownika zatrudnionego w zadaniowym systemie czasu pracy powinien być tak ustalony, żeby pracownik miał możliwość ich wykonania w ramach podstawowych norm czasu pracy, czyli przeciętnie w ciągu ośmiu godzin na dobę, czterdziestu godzin w tygodniu, przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy. To pracodawca ustala z pracownikiem czas niezbędny do wykonania realizacji powierzonych zadań. Jeśli pojawi się dodatkowa praca, ponad te ustalenia to mamy do czynienia z pracą nadliczbową, za którą należy się stosowna rekompensata. W zadaniowym systemie czasu pracy mogą wystąpić godziny nadliczbowe, jeżeli wynikają one ze szczególnych potrzeb pracodawcy.
