Zespół metaboliczny to zbiór czynników wywołanych przez choroby cywilizacyjne. Z każdym rokiem dotyczy coraz większej liczby osób, obniżając ich komfort życia oraz zwiększając ryzyko pojawienia się poważnych chorób. W Polsce uznaje się, że dotyczy już około 20-30% wszystkich ludzi. Czy tak dokładnie jest i jakie przypadłości się na niego składają?
Czym jest zespół metaboliczny?
Zespół metaboliczny sam w sobie nie jest chorobą, ale składa się na niego kilka nieprawidłowości metabolicznych, w tym Insulinooporność, nadciśnienie tętnicze, wysoki poziom trójglicerydów oraz cholesterolu LDL, zaburzenia krzepnięcia krwi czy też wysoki poziom kwasu moczowego. Może pojawiać się zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Jakie są jego przyczyny?
Na zespół metaboliczny składa się kilka czynników, między innymi predyspozycje genetyczne oraz czynniki środowiskowe takie jak mała aktywność fizyczna, siedzący tryb życia oraz niewłaściwa dieta. Niewłaściwy sposób odżywiania obejmuje spożywanie zbyt wielu kalorii i przetworzonych posiłków, nadmiaru tłuszczu i cukru w diecie oraz zbyt mało błonnika. Jak go rozpoznać? Aktualne kryteria świadczące o zespole metabolicznym ustalano w 2005 roku i według nich muszą być spełnione przynajmniej 3 z następujących czynników: obwód tali u kobiet powyżej 80 cm, a u mężczyzn powyżej 94, zwiększenie stężenia trójglicerydów lub cholesterolu, ciśnienie tętnicze powyżej 130 mm HG lub też poziom glukozy w osoczu na czczo powyżej 100 mg/dl.
Zespół metaboliczny – diagnoza i leczenie
Prawidłowa diagnostyka zespołu metabolicznego obejmuje kilka badań. Endokrynolog Warszawa może przeprowadzić pomiar wagi pacjenta oraz obwód jego tali. Niezbędne jest także określenie poziomu glukozy, insuliny na czczo lub krzywej insulinowej oraz pomiar ciśnienia tętniczego. Jeżeli wyniki potwierdzą zespół metaboliczny u pacjenta, lekarz zaleca stosowny sposób postępowania dopasowany do indywidualnej sytuacji pacjenta. Często najbardziej istotnym czynnikiem jest zredukowanie masy ciała – można to zrobić przez zwiększenie aktywności fizycznej w ciągu tygodnia oraz zmianę nawyków żywieniowych. Jak powinna wyglądać dieta chorego? Poleca się zmniejszyć spożycie nasyconych tłuszczów trans oraz spożywać większe ilości tłuszczów wielonienasyconych i jednonienasyconych. Dobre efekty przynosi większe spożycie błonnika pokarmowego oraz zastąpienie węglowodanów prostych, złożonymi. Ponadto wskazane jest spożywanie produktów zbożowych oraz owoców i warzyw. Pacjent powinien ograniczyć cukier, alkohol i sól w diecie oraz spożywać mniejsze posiłki, ale częściej.